บทที่ 477 ฉันพาคุณบิน

เมื่อแอนน์ได้รับอนุญาตให้หายใจได้ในที่สุด ร่างกายทั้งร่างของเธอก็อ่อนระทวย

แก้มของเธอแดงระเรื่อ โดยเฉพาะเมื่อรู้สึกถึงนิ้วของเขาที่จับเอวเธออีกครั้ง สัมผัสนั้นชื้นแฉะ ความทรงจำในสิ่งที่เขาเพิ่งทำลงไปทำให้เธอร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ผิวทุกตารางนิ้วที่เปลือยเปล่าแดงซ่าน

เธอตบเขาอีกครั้ง ทว่าในมือกลับไร้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ